cumalıkızık

bursa'ya kadar gidipte cumalıkızık köyünü görmemek olmaz. ilk gün hemen fotoğraf makinemi ve sırt çantamı aldığım gibi erkenden yola çıktım.  uludağ’ın eteklerinde olan ve şehir merkezine 13 km uzaklıktaki köy haftasonları özellikle pazar günleri çok kalabalık. otopark bulmak imkansız gibi. köyün isminin hikayesi de ilginç. uludağ eteklerindeki vadilerdeki köylere kızık denirmiş, derekızık, fidyekızık, hamamlıkızık gibi bir kaçtane böyle köy var. civar köylerin ahalisi buraya cuma namazını kılmak için geldikleri için köyün ismi cumalıkızık olmuş.

oldukça iyi korunmuş 800 yıllık bir osmanlı köyü olmasına rağmen kınalı kar dizisiyle meşhur olmuş. buradaki evlerin çoğu, halka açık, zira her bir ev, bir kafeteryaya dönüştürülmüş , ev yemekleri ve içecekleri satan mekanlar haline getirilmiş. fotoğraf kurslarının favori mekanlarından birisi burası herkesin elinde bir fotoğraf makinesi görünce makinemi saklayasım geldi. buraya kışın gelmek istedim bir anda. şöyle karla kaplıyken gelip, mekanlardan birinde sobanın etrafında kahvaltı yapmak istedim o an. neyse bir dahaki sefere inşallah. daha çok fotoğraf vardı ama izin almadığım fotoğrafları bloga koymuyorum. gene de fotoğraf sayısı fena değil...

cumalıkızık'tan sonra yine uludağın eteklerindeki saitabat köyüne ve oradaki şelaleyi görmeye gittim. doğası çok güzel bir köy ama eski yapılar korunmamış ve yok olup gitmişler. 

cumalıkızık meydanı