ismail abi

yazık be insan çocuğunu merak eder, çıkar bakar bu daha küçücük çocuk

çalışma masasına oturtmuşsunuz çocuğu. oturtmayın çocuğu çalışma masasına.

bırakın oynasın, dolaşsın, düşsün, dizi yara olsun, yarasının kabuğuyla ilgilensin,

bugün yarasıyla kendi uğraşmazsa yarın kim onun yaralarını saracak ha?

bırakın dışarı birazcık gezsin dolaşsın da, 
kendi kendine yetebilmeyi öğrensin, hayatı öğrensin.

bi de pamuk şekerin pamuktan yapılmadığını söylemeyin sonra çok üzülür.

erdal bakkal

bakkalsın sen bakkal

müzik videosunda ne işin var

korkmuştum

eylül: ya.. korkmuştum yavuz.
yavuz: ne?
eylül: ya sen bir kere sormuştun ya hani, neden beni sevmedin diye..
yavuz: hee
eylül: çünkü korkmuştum. yani kimse daha önce senin beni sevdiğin gibi sevmedi. yani hatta ilk başlarda ben, senin de beni sevmediğine inanmadım. ama sonradan böyle bakışın, bana gülüşün, sürekli benim etrafımda gezinmen, hatta benim için dayak yemen bile o kadar güzeldi ki..
yavuz: hangi dayak? ben hiç öyle bir dayak hatırlamıyorum.
eylül: sağlam dövmüşlerse demek ki.
yavuz: çok ağır konuşuyorsun ama ..
peki madem her şey bu kadar güzeldi niye çekip gittin ? ne korkuttu seni yani?
eylül: çünkü bende seni seversem eğer, yani mesela böyle elimi tutarsan mesela böyle bütün büyü bozulurmuş gibi geldi bana. bir daha böyle bakmayacakmışsın, güzel gülmeyecekmişsin gibi geldi.

(yavuz eylül’ün elini tutar..)

yavuz: ne değişti? bir şey değişti mi ? sen beni seversen en güzel gülen ben olurum zaten. bizim ilişkimiz yetenekli ama istikrarsız forvetler gibi değil. bir günde 7 yarış kazanan halis karataş gibi olucak. krem karamelli dondurmam benim…

kibirinizde boğulacaksınız

ya valla burdan çok zavallı gözüküyorsunuz he. gerçekten, bütün o hırslarınız ve çıkarınız için birbirinizin yüzüne böyle yalandan gülmeleriniz ve en yakınlarınızın arkasından bile iş çevirmeleriniz, sanki böyle kafanıza taç takılacakmış gibi gecenin en güzeli olmaya çalışmalarınız, böyle kuytularda köşelerde çok bilmiş gibi davranıp kız tavlamaya çalışmalarınız…

gerçekten böyle davetlerde bulunan insanların egolarını böyle üst üste koysak her halde aya tırmanırız be. kusura bakmayın ben çıkıp konuşmak zorundayım çünkü ben düşüncelerimi başka türlü ifade edemiyorum. yani mesela ben onları bir resme aktaramam ben. aktarsam da dönüp bakmazsınız zaten. çünkü sizin tek derdiniz kendi çıkarlarınız. ve kusura bakmayın kibirinizde boğulacaksınız.

bahane

böyle bir bahane bulma mekanizmam olmadı hiç

şimdi bu acı geçiomu ki ?

niye gittiki, gitmese nolurdu ki

ama ben onu çok sevdim

ne güzel gözleri vardı ama dimi?

kocaman gözleri vardı

sanki böyle buram acıyo gibi ha buram sanki

sanki buram çok acıyo gibi oldu

şimdi bu acı geçiomu ki?

haklısın be mecnun

yapar mı yapar

derdin ne senin

                 

gönül bu

-napıyo o öyle?

+leylayla konuşuyor.

-ne konuşması? oturmuş öyle boş boş bakıyor mezara.

+bazen dil, gönlün hissetiklerini kelimelere dökemez. eğer sevdiğinin yanındaysan, konuşmak zaten gürültüden başka bir şey değildir.

çünkü : aşıksın

yavuz:

beni sevmezse ben napıcam onu bilmiyorum.

beni severse napıcam onu da bilmiyorum.

bu arada onun beni sevmesi için

ne yapmam gerekiyor onu da bilmiyorum.

ismail abi:

 bilemiyon çünkü aşıksın yavuz.

anlamazlar ki ismail abi

anlamazlar ki ismail abi. sadece giderler

devrik cümle gibiyiz

açılmaz o kapı

bazen de bir kapının önünde durursun, terliklerinle

ama hiçbir zaman açılmaz o kapı

gitmek istersen

gitmek istersen yol senin olsun
kalırsan eğer buram senin olsun
içimde bir sıkıntı var
derdim büyük ama bilirim ki