İneceği durağı çoktan geçmiş gibi binmiş bir alamete gidiyor insanlar. İnilecek durak geride kaldığı için artık bütün duraklar birbirinin aynı, inilmesi anlamsız... Mecburen yerinde öylece oturuyor herkes, nereye gittiğini ve bu belirsizliklerle dolu gidişin nerede duracağını bilmeden. Boş bakışlarla çevresini süzerek ve bilmediği şeylerin cevabını başka yüzlerde bulmayı umarsızca, umutsuzca bekleyerek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder