bir yere ait olamamak ne kötü şeydir. ne buraya aitsindir, ne de herşeyi bırakıp geldiğin yere..
çağan ırmak'ın an itibariyle gösterimde olan ve çetin tekindor, hümeyra, gökçe bahadır ile yiğit özşener'i barındıran son filmi. mübadele yıllarında girit adasından ege'ye göç ettirilen ailelerin hikayesi anlatılıyor.
dün izleme fırsatım oldu. popüler filmlere ve sanatçılara, maalesef, önyargıyla yaklaşan bir insan olarak başlangıçta mırın kırın etmeme rağmen, kankaların ısrarıyla meydan cinebonus’a gittim. film seçiminde tati ve nurgül’ün “alacakaranlık”a gidelim demesinin etkisi büyüktü. gerçi benim isteğim başka bir türk filmiydi.
neyse; süresinin uzun olmasına rağmen, film neşeli, samimi ve güzeldi bana göre. aile kavramı ve o sıcaklık çok güzel işlenmiş filmde. oyuncu tercihi ve oyunculuklar oldukça başarılıydı. ozan karakterini oynayan çocuğa hem kızdım, hem çok sevdim. çetin tekindor mehmet dede rolünü o kadar güzel oynamış ki keşke insanın böyle bir dedesi olsa diyesi geliyor. zor anlarında oğluna söylediği “senin ülken ailen, evladım” ne kadar doğru.
ayrıca film çok güzel mekanlarda çekilmiş. bu kış günlerinde egenin o masmavi denizini görünce yüzme isteği uyandırdı bende. gökçeada, söke, milas ve girit’te çekilmiş.
filmin bence boş repliklerinden biri “türklerle yunanlar dosttur.gerisi siyasettir”
